குற்றம் சுமத்திக் கொண்டே இருந்தால் குடும்பத்தில் அமைதி குலைந்து விடும்!

எதற்கெடுத்தாலும் குற்றம் பிடிப்பவரின் மனநிலை என்ன தெரியுமா?

"எடுத்துக் கொண்ட காரியம் ஒன்றில் எனக்குத் தோல்வி ஒன்று ஏற்பட்டு விட்டால் அதன் பொருள் என்ன? அந்தக் காரியத்தை செய்வதற்கு நான் இலாயக்கானவன் இல்லை என்றல்லவா ஆகி விடும்?


அத்தோடு என்னுடைய தவறான நடைமுறைகள் தான் இந்தத் தோல்வியை எனக்குத் தேடித் தந்தது என்பதை நானே ஒத்துக் கொண்டால் என்னை யார் மதிப்பார்கள்? அப்படியானால் நான் என்ன செய்யலாம்? பழியை இன்னொருவர் மீது போட்டு விட்டால் நான் தப்பித்துக் கொள்ளலாம் அல்லவா?

Exactly - இதனைத் தான் செய்கிறார்கள் - மற்றவர்கள் மீது குற்றம் பிடிப்பவர்கள்!

"நான் என் மேலதிகாரியிடம் திட்டு வாங்கியதற்குக் காரணமே என் மனைவி தான்! அவள் மட்டும் அன்றைக்கு சரியான நேரத்தில் என் சட்டையையும் பேண்ட்ஸையும் அயர்ன் பண்ணிக் கொடுத்திருந்தால் எனக்குக் கோபம் வந்திருக்குமா?

கோபம் இல்லை என்றால் நான் எனது கோப்புகளை மறந்து விட்டுச் சென்றிருப்பேனா? ஆக எனக்கு ஏற்பட்ட இந்த நிலைக்கு என் மனைவியே முழுக் காரணம்!

இப்படிக் குற்றம் பிடித்தலில் ஒருவர் சுவை கண்டு விட்டார் எனில் அது ஒரு தொடர் கதையாகி விடும். தனக்கு எப்போது தோல்வி ஏற்பட்டாலும் இவர் பிறர் மீது பழியைப் போட்டுவிட்டு தான் குற்றமற்றவர் என்று காட்டிக் கொள்பவராக ஆகி விடுவார்!

இப்படிப்பட்டவர்கள் தங்களைத் திருத்திக் கொண்டு முன்னேறிச் சென்றிடும் வாய்ப்பை முற்றிலும் இழந்து விடுகிறார்கள்!

அடுத்தது இன்னொன்றையும் நாம் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். குற்றத்தை மற்றவர் மீது சுமத்திடும் கெட்ட பழக்கம் ஒரு தொற்று நோய் போல!

கணவனிடமிருந்து மனைவிக்குத் தான் தொற்றும் என்பதில்லை!

குழந்தைகளுக்கும் இந்த நோய் தொற்றிக் கொண்டால் என்னவாகும் குடும்பத்தின் நிலைமை?

இந்தக் கெட்டப் பழக்கம் குடும்பத்தில் ஏற்படுத்தும் விளைவுகள்:

- குடும்பத்தினர் யாரும் தங்களின் கருத்துக்களை வெளியே சொல்ல பயப்படுவார்கள்!

- ஒருவரும் தங்களின் தவறுகளை ஒப்புக் கொள்ள மாட்டார்கள்!

- எந்த ஒரு விஷயத்திற்கும் தாமாகவே நல்லதொரு முடிவை எடுத்திட அஞ்சுவார்கள்!

- புதிதாத எந்த ஒன்றையும் சாதித்திட வேண்டும் என்ற ஊக்கம் மங்கிப்போய் விடும்!

- குற்றம் சுமத்தப்படுபவர் தனது கோபத்தை அடக்கிக் கொள்வார்; வாய் திறக்க முடியாது!

- மன அழுத்தத்துக்கு ஆளாவார்கள்! வீடே சோக மயமாகக் காணப்படும்!

- தங்களுக்கு எந்த ஒரு மதிப்புமில்லையே என்று கையறு நிலைக்கு ஆளாகுவர்!

- அங்கே தட்டிக் கொடுப்பார் யாரும் இருக்க மாட்டார்கள்! மட்டம் தட்டுதல் மட்டும் தவறாமல் நடந்து கொண்டிருக்கும்!

இப்படிப்பட்ட குடும்பத்தில் மன அமைதி இருக்குமா? கிஞ்சிற்றும் இருக்காது! ஏன்? அங்கே அன்பு, காதல், நேசம், இரக்க உணர்வு எதற்கும் இடமில்லை எனும்போது மன அமைதி எப்படி கிட்டும்!

இல்லற வாழ்வை இதற்காகவா தந்தான் வல்லோன் அல்லாஹ்?

எனவே - இன்றே அப்படிப்பட்ட கணவன் மனைவியர் ஒரு முடிவுக்கு வந்திட வேண்டும். அது என்ன?

"நம் குடும்பத்தில் இனி இந்தக் குற்றம் சுமத்தும் கெட்டப் பழக்கத்துக்கு இடமே கிடையாது!"

முடிவு எடுத்து விட்டீர்களா?

அப்படியானால் குடும்பத்தினர் தவறுகள் செய்திடும்போது எப்படி அவர்களைத் திருத்துவது என்று கேட்கிறீர்களா?

இன்ஷா அல்லாஹ் தொடர்வோமே!